Chaos en orde, ik kan niet zonder

Over hoe het stratenplan van New York/Manhattan is ontstaan bestaan diverse verhalen. Een bron beweert dat het is afgeleid van de verkaveling in de Beemster. Dat blijkt uiteindelijk toch niet waar te zijn. Hoe dan ook, een van de woorden die in mij op kwam toen ik aan dit blog begon was symmetrie. Als rechte en robuuste lijnen die van geen afwijken weten, lopen de straten bijna symmetrisch en ordelijk naast en door elkaar. Met kaarsrechte gebouwen die als blokkendozen langs de weg staan. Dat herinnerde ik me in ieder geval nog van mijn eerste bezoek aan de stad, 23 jaar geleden.

Inmiddels heb ik ervaren dat mijn herinnering nog steeds klopt. En de rechtlijnigheid heeft mij in mijn zwerftocht door de stad echt geholpen, omdat ik geen enkele keer verdwaald ben. Het grid van Manhattan en het voorspelbare metro-systeem zijn zo gemakkelijk dat een blind paard de weg nog zou kunnen vinden. Geen ingewikkelde namen die je moet onthouden, maar gewoon nummeren en bepalen of je, East, West, Down-, Mid-, of Uptown moet zijn. De meeste straten en wegen zijn heel lang en recht. In het begin vergt het wel enige oefening, maar daarna is het ‘a piece of cake’.

Symmetrie vind je overal, niet alleen in de plattegrond van de stad. Ook in de vele noodtrappen die netjes gedrapeerd langs de vele appartementencomplexen zijn geplaatst. Of in de ontwerpen van de grote gebouwen en bruggen. Mijn stappenteller geeft aan dat ik per dag gemiddeld bijna 19.000 stappen heb gezet. Dus durf ik wel te zeggen dat ik veel heb gezien. Vandaag en gisteren ben ik gaan fietsen. Gisteren van Manhattan naar Brooklyn over de Brooklyn Bridge, vandaag vanuit ‘mijn buurtje’  in Brooklyn naar Chinatown over de Manhattan Bridge. Ik heb bijna geen enkele bocht hoeven maken. Alleen maar rechtdoor. Wel zo makkelijk, zeker als je bedenkt dat beide bruggen een klein doch merkbaar stijgingspercentage hebben. Als je daarna dan nog de weg moet zoeken en allerlei kleine kronkelwegen door moet, ben je gauw klaar met fietsen. Zeker met een warm zonnetje op je gezicht.

Dat de stad nooit slaapt is een understatement. 24/7 gaat het leven door, van deli’s of supermarkten die open blijven tot het gemotoriseerde en voetgangersverkeer dat zich een weg door de straten slingert. Of de metro’s die bijna nooit leeg zijn. Bedenk daarbij dan het geronk van motoren of de gillende sirenes van politiewagens, brandweerauto’s of ambulances. Of het geraas van de metro’s die je door de roosters in de straat hoort. Het hoogtepunt van de kakofonie vind je op meestal op een vrijdag of zaterdag, in de buurt van Times Square/42nd street.

Afgelopen zaterdag ben ik de hele dag op stap geweest met een Instagramwalk, de #THETAKEOVER_nyc. Een ‘spontaan’ georganiseerde wandeling van fotografen of fotoliefhebbers die op Instagram zitten. Met een groep van ongeveer 150 mensen vanaf Columbus Circle naar Madison Square Garden wandelen, socializen, lachen en foto’s maken. Just having fun! Wat vond ik dat een ervaring, geweldig! Leuke mensen ontmoet, makkelijk en gezellig in de omgang en zo divers. Van een assistente die voor een makelaar in onroerend goed werkt, tot een ICT-applicatiebeheerder van het juwelenconcern Tiffanny & co. De meeste deelnemers kwamen uit New York en andere delen van de VS, een enkeling uit Europa, zoals ik.  Toen we op een gegeven moment vanaf Eighth Avenue het theaterdistrict en vlakbij Times Square waren beland, stond het verkeer gewoon muurvast. Vier rijen dik en iedereen maar toeteren en al die mensen die maar erdoor heen wilden lopen. En dan te bedenken dat er een blok of twee verder ook nog een grote demonstratie aan de gang was. Het leek wel een chaos.

Nu ik dit schrijf, zit ik redelijk rustig in een koffietent op Bleeckerstreet in Greenwich Village. De drukte van de stad is buiten. Terwijl de muziek zachtjes klink zitten om me heen allerlei mensen met een kop koffie of een andere versnapering. Sommigen met een laptop, anderen met vrienden. Gewoon een beetje reuring. En de hectiek van de stad gaat gewoon door. Het loopt ogenschijnlijk zelden uit de hand. Misschien is het de regulatie van de symmetrie die de stad op orde houdt? Wie zal het zeggen. Maar ik weet nu al dat ik het enorm ga missen.

Klik hier voor de foto’s. Voor de Instagrammeet, check #THETAKEOVER_nyc op Instagram.