Prospect Heights/Crown Heights. Een van de vele gemixte wijken in Brooklyn. Voorheen woonden hier vooral veel chassidische joden, tegenwoordig worden ze gezelschap gehouden door vele andere nationaliteiten en mensen met een ander land van herkomst dan de USA. Qua aantal bijna net zo groot als de hoeveelheid gourmet deli’s, eetkotten en take-aways die je hier kunt vinden. Op iedere hoek van elke straat schreeuwt er wel een lawaaierig reclamebord dat je daar de beste ‘beef philly cheese steak’, ‘chicken with rice’ of ‘lamb with vegetables’ kunt krijgen. Best handig als je geen zin of tijd hebt om te koken. Je geeft snel op wat je wilt hebben – ‘beef, stirred, vegetables, no tomatoes, white rice and a diet coke… oh, and add some of that black sauce’ – en in no time heb je een complete maaltijd. De locals maken hier dan ook gretig gebruik van.
Mijn verhuurder had de sleutels van het appartement achtergelaten bij Mustafa, een vriendelijke man van rond de 45 jaar, afkomstig uit Jemen en al 25 jaar eigenaar van Park Plaza Deli. Hij runt ook nog wat andere zaken verderop in de straat. En hij verzekert mij dat het leven in New York beter voor hem is dan in Jemen. Natuurlijk kwam het onvermijdelijke ‘Oh, so you’re from Holland. Amsterdam, right?’ een keer langs. Je moet toch ergens een gesprek mee beginnen.
Boys in da hood De straat waar ik zit is gelukkig niet zo druk. De buurt trouwens ook niet. Een auto waar je overdag op meer dan conversatievolume een hip hop nummer uit hoort komen, is geloof ik het meeste lawaai waar ik tot nu toe van heb mee kunnen genieten. Of van bewoners die voor hun huis op het trapje gewoon zitten te zitten – voornamelijk Afro-Amerikaanse mannen. Een beetje staren of knikken naar voorbijgangers en als het moet schreeuwen ze hun eigen wijsheden naar die ene ‘homey’ aan de andere kant van de straat.
Living apart together De verschillende nationaliteiten leven naast en niet met elkaar. Dat heb ik me door een paar reisgidsen laten vertellen. Een bewijs daarvan leverde een wandeling op die ik gisteren en vandaag in mijn straat, Prospect Place maakte. Eigenlijk is de straat meer een soort lange laan waarlangs hoge bomen staan. Loop je richting het oosten, dan kom je voornamelijk Afro-Americans, Hispanics, Arabs, West-Indians en Chinese people en dito winkels, haarsalons en restaurantjes tegen. En af en toe spotte ik een coole, hippe bar of eettent. Ga je meer richting het westen, dan lopen er voornamelijk witte mensen op straat. Veel jonge gezinnen met buggies en een verdwaalde bakfiets, met zwoegende moeder en mekkerend kind in de houten bak.
Happy Hour Prospect Park, is voor de ‘Brooklynites’ het equivalent van Central Park dat op Manhattan ligt. Het park ligt aan de westkant van mijn straat en gisterochtend ben ik daar gaan joggen. Een favoriete manier van mij om een nieuwe buurt te leren kennen. Daar stuitte ik ineens op een groot grasveld (maat voetbalveld) met tientallen -voornamelijk witte- mensen die werden uitgelaten door hun honden. Een grappig en gezellig gezicht. Of zoals een dame met een klein keffertje tegen mij zei: ‘It’s happy hour’.
Juist die diversiteit en het niet toeristische gehalte van deze wijk trokken me zo aan. En iedereen is ‘chill’ hier, geen hype-gevoel zoals je dat hebt als je op Manhattan bent. Voel me dan ook best happy in da hood.
Klik hier voor de foto’s.
Debbie Helaha 
Hi Debbie, klinkt geweldig! Lekker divers, veel te beleven. Het moet een beetje voelen alsof je er woont zo. Geniet ervan. Ben benieuwd naar je belevenissen! XX
LikeLike
Klinkt erg prettig !
LikeLike
Zo te lezen heb je wel getroffen. Fijn te horen dat alles zo relaxed gaat. Geniet ervan.
LikeLike
Lieverd, fijn om dit te lezen en te gek dat je dit doet voor en met jezelf! 🙂
Stay happy in da hood en geniet lekker verder, XX
LikeLike
Hai Debbie, ik reageer op je oproep om een onderwerp voor te stellen voor een fotorapportage.
Als ik op reis ga, onderzoek ik altijd kort welke filosoof in deze stad heeft gewoond of gewerkt. Dat zal je niet verbazen. Als ik in New York zou zijn, dan zou ik op zoek gaan naar sporen van Hannah Arendt. Na haar vlucht uit nazi-Duitsland woonde en werkte ze in New York waar zij in 1975 overleed. Ze is op dit moment een bijzonder invloedrijke sociaal en politiek filosoof terwijl ze zichzelf nooit als zodanig heeft geprofileerd.
In haar werk heeft ze een nieuw begrip geïntroduceerd. “Nataliteit”. Het vermogen van de mens om opnieuw te beginnen. Elke keer als we in de wereld iets nieuws beginnen worden we volgens haar opnieuw geboren. En dat kan elke dag weer.
Dat opnieuw beginnen, kan je doen door je in het publieke domein te begeven. Door iets te vinden of je uit te spreken over kunst of politiek en de wereld om ons heen. Zoals jij bijvoorbeeld hebt gedaan door dit blog te starten. Door dit handelen ontstaan nieuwe ideeën en initiatieven. En nieuwe ideeën en initiatieven kunnen de wereld verbeteren.
Wil jij een fotorapportage maken over “Nataliteit in New York”? Ik hoop niet dat het ingewikkeld klinkt, want eigenlijk is het heel simpel. Kan jij een rapportage maken van mensen die zich uiten, die iets vinden van de wereld en dat laten zien?
lieve groet
Karen
(foto’s over eten en bier vind ik ook prima)
LikeLike
Hi Karen,
Om kort te zijn: I’ll take the challenge 🙂
Ik heb al over haar gelezen in mijn voorbereidingen voor de reis en dat sprak mij heel erg aan. Weet het niet meer zeker, maar heb ik niet een keer iets via FB of ander medium over haar met jou gedeeld? Wij zijn een keer naar een toneelstuk over haar geweest, Hannah en Martin. Dat ging over haar geheime en zeer omstreden relatie met de nationaal-socialistische Martin Heidegger.
Anyway, volgens mij zijn er in deze stad genoeg mensen of situaties te vinden waarbij het begrip ‘Nataliteit’ tot visuele uiting komt.Ik hoop dat ik verder kom dan een of andere ‘extreme’ uitdossing om redenen van uniciteit. Hoewel daar natuurlijk weer iets onder kan zitten van acceptatie van het individu in de massa. Om jezelf te zijn en te blijven, in alle tijden. Heel erg leuk en interessant thema! En dat laten we dat bier een keer bewaren voor een avond bomen over Hannah Arendt en andere dingen 🙂
Debbie
LikeLike
Ha Debbie,
Wat klinkt dat allemaal fijn…. en wat ziet het er goed uit! Indian Summer? Zondag nog in Central Park geweest?
Inmiddels is Miek onderweg. Ben benieuwd naar de verhalen van deze week!
kus,
Kitty
LikeLike